FORMACJA STAŁA to pełniejsze odkrywanie własnego powołania i gotowość życia nim w wypełnianiu swej misji.

ASPEKTY FORMACJI:

1. Formacja wspólna ogółowi chrześcijan

• pełna formacja ludzka, rozwój ludzkich wartości np. uczciwość, poczucie sprawiedliwości, uprzejmość, siła ducha, cnoty obywatelskie itd.
• poznanie świata i wrośniecie we własna kulturę,
• formacja duchowa, zwłaszcza przez liturgię,
• formacja doktrynalna (wiedza teologiczna, etyczna, filozoficzna),
• dokładniejsza znajomość nauki społecznej Kościoła,
• szczególny rys: dostrzec rzeczywistość w świetle wiary (oceniać w świetle wiary, myślenie kościelne).

2. Formacja specjalistyczna

• głębsze odkrywanie, rozwijanie i realizowanie indywidualnego charyzmatu (powołania),
• poznanie specyfiki i metod danej dziedziny apostolstwa,
• praktyka apostolska (systematyczne włącznie do danej apostolskiej dziedziny, najpierw ćwiczenia, praktyki potem wejście na stałe w apostolstwo),
• zdobywanie umiejętności dialogu i współpracy z innymi ludźmi.

CECHY FORMACJI:

• integralność,
• permanentność (ciągłość, bez luk),
• systematyczność (wszystkie potrzebne elementy),
• otwartość na porządek nadprzyrodzony (Bóg sam jest pierwszym wychowawcą swego ludu).

MIEJSCA FORMACJI:

• Kościół powszechny (papież jest pierwszym wychowawcą katolików),
• Kościoły partykularne (konieczność współpracy z biskupem),
• Parafia (konieczność współpracy z proboszczem),
• Rodzina (pierwsze środowisko wychowania),
• Małe wspólnoty kościelne (grupy i wspólnoty parafialne),
• Katolickie szkoły, uniwersytety,
• Ośrodki odnowy duchowej (domy rekolekcyjne, formacyjne),
• Grupy, stowarzyszenia i ruchy katolickie.